Een niche kiezen en
beginnen
door:
Andrea van Boven
Rust en onrust
Met Facebook heb ik niet zo veel. Dat heeft mijn leven niet veranderd. Bloggen en twitteren wel. Ik word onrustig als ik al een week niet geschreven heb. De woorden stapelen zich op, dringen in mijn hoofd. Rust keert terug als de zinnen op het scherm staan.
Verslaving
Ik lijk wel verslaafd aan de blogstatistieken. Mijn twitteraccount check ik ook meerdere keren per dag. Dat alles onder het mom: even kijken of ik nog besta. En als ik een hele week geen reactie of mention krijg en ook niet geretweet wordt, dan is dat het begin van het einde van mijn e-bestaan. Toch?
Anderen
Want anderen bevestigen mijn blog- en twitterbestaan. De blogbezoeker leest en dat levert die statistiekcijfers op. Wie ben je, ik heb al een beetje een beeld van jou. Maak het eens compleet, vraagt iemand me laatst.
Maar het weblog gaat niet om mij. Het gaat mij om de lezer. Hem van informatie voorzien. Die ander inspireren of aan het denken zetten.
Ik lijk wel verslaafd aan de blogstatistieken. Mijn twitteraccount check ik ook meerdere keren per dag. Dat alles onder het mom: even kijken of ik nog besta. En als ik een hele week geen reactie of mention krijg en ook niet geretweet wordt, dan is dat het begin van het einde van mijn e-bestaan. Toch?
Anderen
Want anderen bevestigen mijn blog- en twitterbestaan. De blogbezoeker leest en dat levert die statistiekcijfers op. Wie ben je, ik heb al een beetje een beeld van jou. Maak het eens compleet, vraagt iemand me laatst.
Maar het weblog gaat niet om mij. Het gaat mij om de lezer. Hem van informatie voorzien. Die ander inspireren of aan het denken zetten.
Te klein onderwerp?
Mijn weblog is zo klein dat ik geen kans maak om mee te schrijven aan een crowdsourceproject voor een handboek sociale media. U schrijft zelf dat u niet zo veel bezoekers heeft, laat de redactie me weten.
De jury van een websitewedstrijd formuleert dat het beter is om te bloggen met een groepje mensen. Eén persoon is te kwetsbaar. Dat maakt mijn schrijverijen bij voorbaat mislukt. Ik doe het immers alleen.
Mijn weblog is zo klein dat ik geen kans maak om mee te schrijven aan een crowdsourceproject voor een handboek sociale media. U schrijft zelf dat u niet zo veel bezoekers heeft, laat de redactie me weten.
De jury van een websitewedstrijd formuleert dat het beter is om te bloggen met een groepje mensen. Eén persoon is te kwetsbaar. Dat maakt mijn schrijverijen bij voorbaat mislukt. Ik doe het immers alleen.
Geen link
De uitgever van een tijdschrift over mijn onderwerp kijkt me aan alsof ik gek ben. Wat, is er een leek die uit liefhebberij schrijft over het onderwerp waar zij hun geld mee verdienen? Er komt geen link van hun website naar mijn blog. Ook niet op de website van een organisatie met een gidsfunctie voor mensen die zich bezighouden met mijn onderwerp.
Eén persoon vindt mijn weblog een tijdje interessant genoeg om er naar te linken. Maar als ik eens drie weken niet schrijf wordt de link verwijderd. De wedstrijdjury krijgt gelijk.
De uitgever van een tijdschrift over mijn onderwerp kijkt me aan alsof ik gek ben. Wat, is er een leek die uit liefhebberij schrijft over het onderwerp waar zij hun geld mee verdienen? Er komt geen link van hun website naar mijn blog. Ook niet op de website van een organisatie met een gidsfunctie voor mensen die zich bezighouden met mijn onderwerp.
Eén persoon vindt mijn weblog een tijdje interessant genoeg om er naar te linken. Maar als ik eens drie weken niet schrijf wordt de link verwijderd. De wedstrijdjury krijgt gelijk.
Stoppen
Zal ik maar stoppen? Het internet hangt immers van linken aan elkaar. En er zijn nu nog twee websites die naar mijn weblog linken.
Zal ik maar stoppen? Het internet hangt immers van linken aan elkaar. En er zijn nu nog twee websites die naar mijn weblog linken.
Ontmoeting
Maar ja, de ontmoetingen die mijn digitale ik maakt met echte mensen zijn zo fijn en verrijkend. Die ander en ik kennen elkaar al een beetje en we kunnen zo het diepe in.
Zonder het bloggen had ik die ene vrouw nooit ontmoet. Soms zegt ze streng: je schrijft voor een heel goed doel. Volhouden hoor, opschrijven die observaties.
En dan komt er een tweet: die laatste blogtekst, ging dat soms over ons? Wij hebben ook problemen zoals jij ze beschrijft.
Nee, bloggen draait niet om mij maar mijn inspanningen doen ertoe. De ander bevestigt mij in mijn digitaal bestaan. Dat is genoeg.
Maar ja, de ontmoetingen die mijn digitale ik maakt met echte mensen zijn zo fijn en verrijkend. Die ander en ik kennen elkaar al een beetje en we kunnen zo het diepe in.
Zonder het bloggen had ik die ene vrouw nooit ontmoet. Soms zegt ze streng: je schrijft voor een heel goed doel. Volhouden hoor, opschrijven die observaties.
En dan komt er een tweet: die laatste blogtekst, ging dat soms over ons? Wij hebben ook problemen zoals jij ze beschrijft.
Nee, bloggen draait niet om mij maar mijn inspanningen doen ertoe. De ander bevestigt mij in mijn digitaal bestaan. Dat is genoeg.
Meer lezen? Kindernevendienst.wordpress.com
Over mijn niche
Weet je hoeveel stromingen er zijn in kerkelijk Nederland? Een klein aantal daarvan kent een kinder-neven-dienst. Kinderen van 4 -12 jaar verlaten de kerkruimte tijdens de preek. Zij gaan op hun niveau met de betekenis van bijbelverhalen aan de slag. Onder leiding van een vrijwilliger. Ik ben zo’n kindernevendienstleidster. Kindernevendienst is een onderdeel van het christelijk jongerenwerk en mijn niche.
