maandag 26 november 2012

Inzending 11: Online integratie in mijn offline wereld


Online integratie in mijn offline wereld

door: 
Lianne Van Rijn

Piiieep-kgggrrrrr-piiiieeeuuu-kggggrrrr-iiiieeuw… Het is 1994 en ik zit achter de computer. Bijna drie minuten duurt het voordat ik via een modem ben verbonden met het wereldwijde web. En met een beetje pech, loopt de gevraagde webpagina vast en moet ik weer opnieuw verbinding maken.
Urenlang surfen is er niet bij, want in de tijd dat ik online ben, is de telefoonlijn bezet en het gezin niet bereikbaar.

Je kunt het je bijna niet meer voorstellen. Een jongere generatie die dit leest, zal denken: ‘Waar hééft ze het over?’ Mijn toekomstige kinderen zullen later tegen mij zeggen: ‘Maar mama, wat hopeloos ouderwets. En zo saai!’ Ze zullen mij vragen: ‘Hoe bleef je dan op de hoogte van het leven van je 
vrienden? En hoe ontmoette je nieuwe mensen? Een nieuwe baan vinden, dat kan toch ook niet zonder internet en social media?’ Ik zal dan antwoorden: ‘Ja, lieve kinderen. Vroeger, toen was alles anders…’

Ik ben ik blij dat ik weet hoe het leven zonder computers en mobiele apparaten is. Overzichtelijk en rustig zijn twee woorden die in mij opkomen. Lange tijd maak ik er een sport van niét gevonden te worden via zoekmachines. Het idee dat vreemde mensen van alles over mij te weten kunnen komen,vind ik eng.

Eerste levensbehoefte
Nu lach ik daar om, want inmiddels ben ik de hele dag online via mijn laptop en smartphone. Ik schaar internet en social media (naast eten, drinken en slapen) nog net niet onder mijn eerste levensbehoefte, maar het komt aardig in de buurt. In combinatie met een fulltime baan en een vol sportschema, vraagt het onderhouden van mijn online contacten om perfecte time managementvaardigheden.


De reden dat ik zoveel tijd spendeer aan sociale media? Het brengt mij veel. In april van dit jaar ben ik verhuisd van Utrecht naar Zeeland, vanwege het werk van mijn partner. Ik spreek uit ervaring als ik schrijf dat een leven opbouwen in een andere provincie niet eenvoudig is. Ver weg van familie en vrienden in een nieuwe omgeving waar je de mensen, gewoonten en gebruiken niet kent.

Dichterbij
Social media brengt de rest van de wereld, maar ook de Zeeuwse samenleving een stuk dichter bij mij. Omdat ik (re)tweet, like, Link, share, reply en poke dat het een lieve lust is, weet ik precies wat er in het leven van mijn vriendinnen in De Randstad speelt. Een baan in het Zeeuwse heb ik gevonden via LinkedIn. Via Twitter en mijn blog heb ik een leuke groep Zeeuwen leren kennen die net als ik verzot zijn op sport.

Anno 2012 speelt mijn leven zich dus grotendeels online af, maar om mezelf te ‘beschermen’, neem ik af en toe in het weekend twee hele dagen vrij. Dan zet ik mobiele telefoon en computer uit en geniet ik ouderwets van familie, vrienden en kennissen in real life. Gewoon, omdat in mijn ogen nog geen enkel sociaal medium kan tippen aan écht contact. Al komt het gevaarlijk dichtbij...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten