maandag 19 november 2012

Inzending 7: Twitter, Facebook and Friends



Twitter, Facebook and Friends

door: Anne-Marie Verburg

@NS_online Ik heb voor een excursie 50 ongedateerde retourtickets nodig. Kan ik die via de automaat in één keer kopen? #DTV

Wat is Twitter toch een heerlijk medium. Ik hoef de NS-site niet te doorzoeken naar een goed verborgen telefoonnummer, niet een keuzemenu te doorlopen, me niet te ergeren aan de lange wachtrij, niet naar een ongevraagd muziekje te luisteren, ik hoef niet te mailen, ik hoef..PLING

@AMJVerburg Helaas niet. Kom je ook op een station met loket, daar kun je het regelen. 

Tjakka. Nog geen 10 minuten later antwoord. Ik stuur nog even een bedankje, en weet dat ik naar een station met loket moet gaan. Middelburg zal het worden. 

Ondertussen stoppen de meldingen via m’n Iphone niet. Onze hulp in de huishouding appt dat ze donderdag aanstaande komt, de discussie op Linkedin over het vervallen van de studiefinanciering laait op en Marijke is jarig en wordt 53 jaar. Snel even een kaartje online sturen, en een felicitatie op Facebook achterlaten. Voor een vergeetachtige onattente chaoot als ik is Facebook een geweldig medium. Nooit vergeet ik meer een verjaardag. In ieder geval niet van mijn Facebookvrienden. 

Vrienden?
Dat is zo’n stokpaardje van de fervente tegenstander van sociale media. Mensen die je niet real life spreekt zijn geen vrienden. Dream on.
Ik durf te beweren dat ik op Facebook goede vrienden heb. En vrienden heb gemaakt. De aankondiging van de masterclass bloggen (zie www.zeeuwsebibliotheek.nl) heb ik gedeeld, en gevraagd wie er met me mee wil. In real life ga ik nu met Bo. Zonder Facebook hadden we niet geweten dat we deze interesse delen. 

Maar je leerlingen dan. Collega’s fronsen hun wenkbrauwen als ze horen dat ik vrienden ben met enkele leerlingen.  Dat zijn niet je vriendjes.
Nee. Dat zijn niet mijn vriendjes. Punt. Wat naïef om zo letterlijk aan het woord vriendjes vast te houden. Na de diploma-uitreiking van afgelopen jaar sprak een leerlinge me aan: “Mevrouw (jawel, ze hebben nog respect al zijn we vrienden), we waren zo zenuwachtig voor de uitslag en vonden het zó leuk dat u ons even een berichtje stuurde en aan ons dacht!”. Kleine moeite groot plezier om maar even in de termen van de oude media te blijven. 

En natuurlijk zet ik niet mijn hele privéleven op Facebook. Wie de privacyregels van Facebook kent bedenkt zich wel tien keer. Ook kan ik bij bepaalde berichten mensen blokkeren. En wat doe ik met mijn nichtje die toevallig ook bij mij op de school zit? Mag ik daar ook geen vrienden mee zijn? En niet te vergeten mijn decanenfacebookpagina waarop leerlingen,  ouders en collega’s me kunnen volgen. Mag dat wel? 

Ik ben blij met mijn netwerken op Facebook, Hyves, Twitter en LinkedIn. Daar hou ik het voorlopig bij. Wilt u reageren op deze blog? 
Dat kan. 
Via twitter @AMJVerburg. 
Ik ben benieuwd!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten